روز شنبه ۹۴/۳/۲۳ – ساعت ۹ صبح
۵ دقیقه بیشتر الافی نداره ولی سرنوشت حدا اقل ۴ سالمون بهش بستگی داره
هر روز به اتحادیه احضار میشیم ، شاید هر روز برای یک چیز جدید ازمون مبالغی رو دریافت کنن ، حالا پولش به جهنم الافیشو بچسب . شاید حق عضویتا رو بی حساب و کتاب بالا ببرن – هر ننه قمری که یکم زورش بهمون بچربه میاد و یه تیکه از اتحادیمونو میکنه میبره – شاید برقمونم غیر صنعتی کنن – شاید اتحادیه های x , y , z , … پیداشون بشه و هر عضو و به یه سمت بکشن –
همه این شاید ها و چندین شاید دیگه و قتی اتفاق می افته که همبستگیمونو از دست بدیم ، اتحادیه رو واگذار کنیم به حد اقل ها ، کسایی که چند ساله منتظرن رسمونو بکشن ، این اتفاق اونقدری که فکر میکنید هم پیچیده نیست فقط لازمه حضور نداشته باشیم ، یا خیالمون بیش از اندازه راحت باشه که همه چیز مثل سابق پیش میره
ولی زدیم و اتفاق افتاد و نشد . بعدش چی ؟؟؟؟
اتحادیمون نه نیاز به اصلاح داره ، نه نیاز به تغییر روش . نه چیزی کم داره و نه چیزی توش زیادیه . همه سرشون به کارشون گرمه ، گیر و گور نداریم ، اگه سالی یه دفعه راهمونو گم کنیم طرفش بریم .
چرا ؟
چون خیالمون راحته .
چون یکی هست با وقتش جور هممونو بکشه و بگه برید به کارتون مشغول باشید و جوش هیچی رو نزنید. حالا چطور انتظار داریم که ما ۵ دقیقه وقت نزاریم ولی ۴ سال برامون وقت بزارن
یک روز در ۴ سال – ۵ دقیقه در ۲۱۰۲۴۰۰ دقیقه ، ارزششو نداره ؟
یا علی
وعده دیدار : ۹۴/۳/۲۳ – ساعت ۹ صبح – تالار بهشت – بلوار سازمان آب – صادقی ۱۳